HP is alweer 30 jaar werkzaam bij Dommerholt Advocaten en heeft de afgelopen jaren een hoop bijzondere momenten beleefd. Van lief en leed met collega’s tot fijne (en soms minder fijne) contacten met klanten. Eén ding is zeker: hij voelt zich nog steeds thuis op het kantoor waar hij in 1990 is gestart…
HP is alweer 30 jaar werkzaam bij Dommerholt Advocaten en heeft de afgelopen jaren een hoop bijzondere momenten beleefd. Van lief en leed met collega’s tot fijne (en soms minder fijne) contacten met klanten. Eén ding is zeker: hij voelt zich nog steeds thuis op het kantoor waar hij in 1990 is gestart…
“Ik voel mij naast advocaat ook een ondernemer.”
HP, jij werkt inmiddels al 30 jaar bij Dommerholt Advocaten. Waarom voel jij je hier zo thuis?
Ik ben in september 1990 bij Dommerholt Advocaten begonnen. Toen waren we met elf medewerkers en inmiddels zijn we met ca. 70 mensen. Ik koos destijds voor Dommerholt Advocaten door de klik met collega advocaat Wouter Cnossen en de mogelijkheid om voor een belangrijk deel zelf invulling te geven aan de manier waarop ik mijn advocatenpraktijk vormgeef. Voordat ik bij Dommerholt Advocaten kwam, werkte ik bij een groter advocatenkantoor waar die mogelijkheden veel beperkter waren. En dat is meteen het antwoord op de vraag waarom ik mij nog steeds thuis voel bij Dommerholt Advocaten. Er zijn uiteraard grenzen, maar daarbinnen kan ik in hoge mate zelf bepalen hoe ik mijn werk en werkomgeving vormgeef.
Wat zijn voor jou de bijzonderste momenten van die afgelopen 30 jaar?
In al die jaren bij Dommerholt Advocaten zijn er veel bijzondere momenten geweest: huwelijken, kinderen, scheidingen en begrafenissen waren veelal de bijzondere momenten waarop we lief en leed met elkaar deelden. Bijzonder momenten met collega’s die vrienden werden en in hun leven hoogte- en dieptepunten meemaakten, maar ook bijzondere momenten met klanten waar je zaken voor won, verloor of schikte. Ik zal twee momenten noemen die mij altijd zijn bijgebleven:
Vlak voor kerst had ik in een zaak beslag gelegd bij een partij die mijn klant, een aannemer, niet betaalde. Samen met de directeur van het aannemersbedrijf ging ik naar het kantoor van de debiteur in Kampen. We werden boven in een mooie spreekkamer ontvangen, waarna de debiteur ons eerst een kwartier liet wachten. Toen hij binnenkwam, begon hij mijn klant uit te kafferen en sprak hij hem aan op zijn geloof; hij zou niet waardig meer in de kerk kunnen zitten. Mijn klant, een man die een jaar of tien ouder is dan ik, barstte in tranen uit waarop ik de debiteur wegstuurde uit zijn eigen kantoor. De man vertrok en nadat mijn klant de tijd had genomen om te kalmeren, zijn wij weggegaan. Een aantal maanden later ging de debiteur failliet, maar we hebben de vordering tot op de laatste cent kunnen incasseren. Wij werken nog steeds voor het bedrijf en ik heb een hechte relatie met de familie.
De tweede zaak die mij is bijgebleven, is een bedrijfsovername. Samen met mijn klant ging ik naar Amsterdam voor een afspraak met een potentiële koper en zijn advocaat. We waren ruim op tijd en aten van tevoren nog even een kroket op het Leidse Plein. Twee en een half uur later dan afgesproken, mochten we eindelijk aanschuiven bij de CEO en zijn advocaat. De advocaat excuseerde zich en zei dat hij de tijd nodig had gehad om te vernemen waar beide partijen waren aanbeland in de onderhandeling. Wat bleek: de advocaat had zich onvoldoende ingelezen en herhaalde allerlei punten die we al eerder hadden besproken. Ik zei tegen hem dat we wel even naar buiten zouden gaan, zodat hij het voorgesprek met de CEO kon afronden. Een uurtje later gingen we op het goede punt verder. De advocaat liet weten dat hij honger begon te krijgen en ergens wilde gaan eten. Dankzij onze kroket konden wij toen zeggen dat we het geen probleem vonden om door te onderhandelen. De uitkomst van het gesprek én de informatie over de financiële positie van de koper stelde ons niet gerust. De volgende ochtend hebben wij daarom onze klant afgeraden om de deal met de potentiële koper te sluiten. Een aantal maanden later was de potentiële koper inderdaad failliet. Achteraf hadden wij dus gelijk met ons gevoel en hebben we onze klant veel geld bespaard door de deal niet door te laten gaan.
“Op dit moment hebben we een hele mooie klantenkring die ons karakter door en door kent.”
Jij vormt samen met twee collega’s het dagelijks bestuur van Dommerholt Advocaten. Wat maakt deze rol zo leuk?
Ik voel mij naast advocaat ook ondernemer en kan dat kwijt in het werk dat ik voor het dagelijks bestuur doe. Met zijn drieën sturen we de onderneming ‘Dommerholt Advocaten’ aan en nemen we in het dagelijks bestuur veel van de daarvoor nodige beslissingen. Daarnaast ben ik in deze rol actief betrokken bij alle onderdelen van de organisatie. De vorm en richting die ik aan de onderneming kan geven én de betrokkenheid binnen de organisatie maakt dat ik deze rol erg leuk vind.
Waar zie jij kansen voor Dommerholt Advocaten… en waar uitdagingen?
We zijn een laagdrempelig advocatenkantoor dat graag net even anders denkt en doet dan andere advocatenkantoren. Onze focus ligt volledig op onze klant en daarbij is ons doel om het beste uit zijn onderneming te halen. Dit doen we kort als het kan, uitgebreid als het moet en altijd krachtig én duidelijk. Op dit moment hebben we een hele mooie klantenkring die ons karakter door en door kent. Toch zijn er nog genoeg andere bedrijven die geen klant bij ons zijn en die dat wel zouden kunnen en moeten worden. De kunst is om ervoor te zorgen dat zij ons kunnen vinden en uiteindelijk gebruik gaan maken van onze diensten. Op dat gebied ligt dus nog een wereld voor ons open.
Een andere uitdaging is dat we ervoor moeten zorgen dat we de juiste advocaten hebben die onze klanten kunnen bedienen zoals zij dat van ons mogen verwachten. We moeten ervoor zorgen dat toekomstige werknemers ons weten te vinden en dat zij de advocaten die bij ons instappen, helpen om een advocaat te worden die met een brede blik en goede juridische bagage onze klanten helpt om het beste uit hun onderneming te halen.