Chris is naast zijn werk als advocaat ook werkzaam als curator binnen #teamdommerholt. Een specifieke tak van sport waarin er veel rechtsgebieden samenkomen én emotie een onderdeel van het vak is.
“De rechter heeft veel argumenten en standpunten rechtstreeks uit mijn deel van de conclusie overgenomen.”
Het belang van persoonlijke ontwikkeling
Een werkplek waar persoonlijke ontwikkeling wordt gestimuleerd én een no-nonse cultuur heerst; de ideale omgeving voor onze collega Chris om te komen op het punt in zijn loopbaan waar hij zich nu bevindt. Chris: ‘Het is niet zo dat bij Dommerholt Advocaten alles wordt voorgekauwd, maar bijna alles is mogelijk als je zelf het initiatief neemt! Daarbij is iedereen bereid je te helpen, te ondersteunen of te motiveren. Of het gaat om de ontwikkeling op juridisch vlak of iets daarbuiten, alles is bespreekbaar. Juist die open cultuur (dat alles bespreekbaar is) en de handvatten die je worden aangereikt ervaar ik als prettig én als stimulans om te blijven groeien en ontwikkelen.’ En die instelling heeft Chris gebracht tot een advocaat-medewerker die gespecialiseerd is in het ondernemingsrecht en insolventierecht én een rol als curator.
De uitdagingen van het curatorschap
Veel rechtsgebieden komen in het insolventierecht bij elkaar, een complex rechtsgebied dus. Dat kan een reden zijn waarom je er als advocaat liever niets mee te maken hebt, maar in Chris zijn geval dé reden om hier zijn specialisme van te maken. Het insolventierecht in zijn algemeenheid vindt Chris een mooi rechtsgebied. ‘Enerzijds word je geacht praktisch te werk te gaan om de ad hoc problemen aan te pakken. Anderzijds word je juridisch de diepte ingetrokken als het gaat om vraagstukken die eveneens relevant zijn bij de afwikkeling van een faillissement. Dit maakt het curatorschap ook zo uitdagend: de theorie en praktijk liggen dicht bij elkaar.’
“Mijn agenda als advocaat en curator is als een dynamische puzzel, waarbij ik flexibel moet zijn om de stukjes op hun plaats te laten vallen.”
Het combineren van specialismen
‘Mijn niet-faillissementstaken als curator plan ik zo in dat mijn faillissementswerkzaamheden in zijn algemeenheid er zo min mogelijk onder lijden. Het kan uiteraard zo zijn dat ik een afspraak heb ingepland met een cliënt maar ik ineens benoemd word als curator en ik die afspraak moet verzetten. De cliënten zijn hierin ook soepel, aangezien zij veelal weten dat ik ook curator ben en ik ook bij die cliënten prioriteiten stel. Mocht bij hen een acuut probleem zijn, dan weten zij ook dat ik direct voor hen klaar zal staan en voor hen ook afspraken zal verzetten. Op deze manier is dit goed te combineren en is het werk altijd afwisselend. Je weet in de ochtend nooit hoe de dag zal verlopen.’
Ruimte voor emotie…
Binnen het curatorschap krijg je te maken met veel verschillende emoties. Het komt natuurlijk voor dat een ondernemer failliet gaat die daar allesbehalve op voorbereid is. Door zijn kennis en ervaring uit de verschillende casussen binnen het ondernemingsrecht in te zetten, helpt Chris graag de ondernemer om – ook als een faillissement onafwendbaar is – op alle scenario’s binnen het ondernemerschap voorbereid te zijn. Maar het voorbereiden op emoties… ‘Dat is een onderdeel van het werk binnen het faillissementsrecht waar je je niet op kan voorbereiden maar zeker wel ruimte voor moet bieden. Emoties kan ik begrijpen. Doordat een ondernemer failliet gaat, betekent dit soms dat een leverancier of een afnemer ook in de financiële moeilijkheden komt. Ik ben dan voor hen het eerste aanspreekpunt en begrijp dat zij hun frustraties en emoties dan bij mij ventileren. Daar wil ik ook ruimte voor geven, maar verlies daarbij mijn taak niet uit het oog.’
… en gelukkig ook voldoende ruimte voor privé
In eerdere ‘Collega’s vertellen’ -verhalen komt de werk-privé balans met regelmaat terug. Blijkbaar een belangrijk item binnen #teamdommerholt. En dat blijkt als we Chris ernaar vragen: ‘Bij Dommerholt Advocaten werken we hard, maar er is ook ruimte voor ontspanning en vrije tijd. Dat betekent soms dat je weken druk bent met een bepaalde zaak, maar dat er daarna ook ruimte is om jezelf wat rust te gunnen of juist wel later te beginnen om toch nog even je favoriete sport te beoefenen. Juist die mogelijkheden zorgen ervoor dat je het werk blijft volhouden en ik mijn privéleven niet uit het oog verlies.’
